“Ja, we gaan ver terug. Om precies te zijn naar 1993. Ik heb de perskaart nog, getekend op 1 juli van dat jaar te Baarle-Nassau. De samenwerking met ’t Carillon werd bekrachtigd. En ik ging voor dit weekblad op pad als fotograaf.”
Door Wiljan Broeders
Stoppen gaat veelal gepaard met terugkijken en dat is exact wat ik doe met Anneke Moerenhout. Befaamd fotograaf uit Made met internationale erkenning voor haar werk. Toch kennen de inwoners van de gemeente Drimmelen haar vermoedelijk vooral van haar bruidsfotografie. Voor velen – en niet zelden meerdere generaties uit dezelfde familie – heeft zij de ‘mooiste dag’ magistraal in beeld gebracht.
Voor de camera
…En als fotograaf van ’t Carillon. Carnavalsoptochten, Sinterklaasintochten, Koningsdag, Wandelvierdaagse, communicantjes, onderscheidingen, jubilea… de lijst is lang en gevarieerd. Anneke kreeg ze voor de camera en met plaatsing in het weekblad zag iedereen het schitterende resultaat.
Streep trekken
“Maar daar komt nu een eind aan,” zegt ze met enige weemoed. “Er is een tijd van komen en… Het is mooi geweest. Ik heb er alles uitgehaald. Je moet een keer een streep trekken.
In 1992 ben ik voor mezelf begonnen. Een jaar later was het Marcel Vredeveld van Uitgeverij Em. de Jong die hier aanklopte met de vraag of ik niet wilde gaan fotograferen voor ’t Carillon. Weliswaar vanuit de constructie ‘werken met gesloten beurzen’. Maar daar tegenover stond gratis drukwerk, adverteren en wat al niet meer.”
In de brievenbus
“Elke week leverde ik minimaal vier tot vijf foto’s aan. Ik had toen nog een eigen doka en was daar vaak ’s avonds te vinden. ’t Carillon telde destijds drie correspondenten. De foto’s die gepubliceerd moesten worden, kwamen zij bij mij ophalen en vond ik later weer in de brievenbus terug.”
Mensenmens
“Wat dat betreft is er veel veranderd,” vervolgt zij met een lach. “De techniek heeft niet stilgestaan. En ik heb al die ontwikkelingen meegemaakt. Toen ik op de Fotovakschool zat, ben ik allereerst breed opgeleid maar ben me vervolgens steeds meer gaan specialiseren in portretfotografie. Ik ben een mensenmens. Mensen op de foto zetten hoe ze zijn en dat ze daar met tevredenheid naar kijken, is het mooiste wat er is. Je passie volgen… ik raad het iedereen aan.”
DNA
Niettemin gaat de naam per 1 januari 2025 van de gevel en stopt Anneke met haar bedrijfsvoering. De deur gaat dicht, maar… niet op slot. “Fotograferen zit in mijn DNA, dat zal ik altijd blijven doen. En als ik daar mensen mee kan helpen…”
Anneke, namens Weekblad ’t Carillon dankjewel voor alle schitterende foto’s die wij mochten publiceren!