Jawel ook dit weekend konden onze meer ervaren wedstrijdjudoka’s weer genieten van een ‘traditietoernooi’: de Open Bredase Kampioenschappen. De collega’s van Judovereniging Haagse Beemden organiseren dit internationale toernooi al vele jaren. Net als wij ons Amerhaltoernooi. Onze club was weer goed vertegenwoordigd met deelnemers Leia Overkamp, Lelie Sophie Lagrouw, Olaf Koolwijk, Sebas Bol, Jiro Overkamp en natuurlijk broer en zus Marijn en Silke Moerenhout.

Lelie Sophie en Leia waren al heel vroeg in Breda. Het is wel echt dikke pech als dan de computers uitvallen en de weging dus niet lekker opstart. Het betekende lang, heel lang wachten voor de meiden. Gelukkig kunnen deze twee het ook naast de mat heel gezellig maken. Lelie Sophie liet zich in haar eerste partij verrassen, maar haar tweede partij stond ze als een huis! Ze maakte het haar tegenstandster niet makkelijk en uiteindelijk moest de scheidsrechter beslissen. Helaas viel die beslissing niet in het voordeel van Lelie Sophie. Goed gewerkt!

Leia’s kracht lag vandaag vooral in het doorgaan op de vloer. Ze liet zich niet uit het veld slaan en probeerde verschillende grondtechnieken uit.

Bij de grote meiden van de -15 stapte Silke Moerenhout de mat op. Silke laat momenteel per wedstrijd groei zien. Volgende week wacht haar de ervaring van het Nederlands Kampioenschap. Ook bij Silke viel op dat ze heel goed weet hoe ze op de grond door moet werken en niet te snel op moet geven. Ze liet weer mooie strijd zien en we hopen vooral dat ze volgende week heel veel kan gaan genieten.

Daarna was het de beurt aan Sebas Bol. Misschien was zijn eerste partij wel de meest zure van het hele toernooi. Sebas stond voor met een waza-ari. Terwijl het zakje voor het eindsignaal wordt geworpen, zet ook Sebas’ tegenstander een worp in. Tegelijk met het zakje landt Sebas op zijn rug en verliest de partij. Dat hij een ervaren wedstrijdjudoka is, liet hij daarna zeer zeker weer zien. Hij moest flink aan de bak maar won partij na partij. Met de hem kenmerkende stijl van verwurgen en technisch grondwerk. Uiteindelijk wist Sebas zich weer tot de derde plaats op te werken. Wat een mooi judo laat deze jongen toch zien.

Tegelijkertijd draaide Olaf Koolwijk op een andere mat. De poule van Olaf was weer pittig en helaas wist Olaf geen partij te pakken. Wel weer goed wat ervaring opgedaan in dit internationale speelveld. Jiro was al de hele dag aanwezig, want zijn zus was natuurlijk al in de vroege ochtend geweest. Jiro blijkt een geduldig judoka. Hij had de grootste groep van de dag, met maar liefst 23 judoka’s. Dat betekent dat je heel veel partijen moet winnen om in de buurt van een podium te komen. Zijn eerste partij wist Jiro overtuigend te winnen. Hij was kampioen haken vandaag. Na één verliespartij herpakte hij zich en stoomde via een lange rij wedstrijdjes én ook lang wachten naar de partij om het brons. Daar trof hij een Belgisch judoka die helaas net wat scherper was. Maar wat een mooie worpen heeft Jiro laten zien vandaag! Zelf was hij het meest tevreden met het winnen op ‘eenvoudige’ haakjes, zo vertelde hij.

Hekkensluiter was Marijn. Voor hem was het vandaag een keer geen lekkere judodag. Die heb je soms ook! Dan lukt niets van wat je graag wilt doen. Het enige dat je dan kunt doen is even balen en jezelf weer richten op je volgende toernooi. Meedoen is wat telt!