Op 12 september van dit jaar is het 60 jaar geleden dat Cees de Ridder en Mien Voermans elkaar het ja-woord gaven. Mien fietste op haar 15e door de Lageweg, waar de even oude Cees in een lederfabriek werkte en tussen de middag aan het voetballen was. Het was zwaaien en giechelen en zo hebben ze elkaar leren kennen. Met de Traaise kermis in café ’t Centrum van de witte Kees kregen ze verkering om elkaar daarna nooit meer los te laten.
Door Kitty Lokate
De vader van Mien mocht het natuurlijk niet weten dat zijn dochter zo vroeg al verkering had. Het gebeurde dat vader door ’t kleine Dreefje liep op het moment dat Cees en Mien daar stiekem aan het zoenen waren. Mien dook helemaal weg in de jas van Cees, vader herkende zijn dochter niet, groette beleefd en liep rustig verder. Bij de ouders van Cees mocht Mien al eerder komen en pas op hun 18e, op een gunstig moment, namelijk nadat de vader van Mien een viswedstrijd had gewonnen, maakten ze hun verkering aan de ouders van Mien bekend.
In 1964 trouwden Cees en Mien, toen allebei 23 jaar oud. Na twee jaar werd hun zoontje Erwin geboren maar helaas bleek hij ernstige afwijkingen te hebben waardoor hij slechts twee uur bleef leven. Cees en Mien vinden het erg jammer dat ze geen goede foto’s van hun zoontje hebben om naar terug te kijken. Binnen een jaar werd dochter Ilse geboren, na twee jaar gevolgd door Ilona. Hun tweede dochter leek erg veel op Erwin, wat een kleine troost bleek te zijn. Met de geboorte van zoon Dimitri werd het gezin compleet.
Cees en Mien kochten grond in Wagenberg voor 10 gulden per vierkante meter, in die tijd een hele uitgave. Ze bouwden daar samen met de buren een twee-onder-een-kap woning en zijn daar tot op de dag van vandaag blijven wonen. Mien heeft bij Rompa lederwaren in Terheijden gewerkt en Cees vervaardigde leren voerballen. Dit werk hebben ze ook samen als thuiswerk gedaan maar toen Cees 28 jaar was geworden kreeg hij werk als constructieschilder. Hij verfde op grote boten van 300 meter lang en bleek daar erg handig in te zijn. Dit werk deed Cees tot hij met 48 jaar afgekeurd werd. Mien werkte bij mensen in de huishouding en in de Dorpsherberg in de horeca.
Mien en Cees stonden en staan tot nu toe volop in het Wagenbergse verenigingsleven. Mien deed vrijwilligerswerk achter de bar bij Plexat en bij voelbalvereniging VCW. Verder had ze veel plezier in het muziek maken. Ze speelde bariton bij de dweilband Vals maar Leutig en bij de Agge Mar Bekend Band. Tot haar 75e blies ze bij een carnavalsband. Mien speelde haar eerste toneelrol als zatte barones met veel succes bij de toneelvereniging, haar laatste rol heeft ze het afgelopen jaar gespeeld. Nu helpt ze nog mee als souffleuse. Omdat Mien ook nog actief was bij de vrouwenbond moest ze op een gegeven moment keuzes maken want anders was ze nooit meer thuis.
Cees was succesvol als trainer en coach bij VCW. Diverse teams, waaronder het vrouwenteam waarbij dochter Ilona speelde, werden onder zijn leiding kampioen. Verder draaide Cees voor geen enkele klus in hun huis of dat van de kinderen zijn hand om. Hij speelde jarenlang biljart in de competitie van de KBO. Samen hebben Cees en Mien veel gefietst en zijn ze samen op pad gegaan.
Ilse maakte dat Cees en Mien opa en oma werden. Ze kreeg een tweeling Ivar en Ingo en later een dochter Phoebe. Ilona heeft een dochter Lizzy en zoon Dimitri een dochter Lana. Mien heeft veel op haar kleinkinderen gepast, steeds twee aan twee voor twee dagen in de week. Hierdoor hebben Cees en Mien een hechte band opgebouwd met hun kleinkinderen. Deze komen nog steeds graag bij hen, want oma kan lekker koken en opa maakt veel grapjes.
Terugkijkend op hun leven zijn Mien en Cees dankbaar voor alles wat ze met elkaar hebben meegemaakt. Ze vinden dat ze de juiste keus voor elkaar gemaakt hebben en konden elkaar de ruimte geven voor hun hobby’s. Ze zijn erg tevreden met hun huis en met het dorp. Het 60-jarige huwelijksfeest gaan ze vieren in Bar 13 met vele familieleden, vrienden en bekenden. Ze hopen nog lang zelfstandig te kunnen blijven en van elkaar te kunnen genieten.