Made – Wie kent hem niet? Ad Horrevoets (77), een geboren en getogen Mayenèr. Iemand die al vele jaren betrokken is bij de Madese gemeenschap. Wat voor persoon is hij? En wat zijn z’n beweegredenen? Ik vroeg het hem in een interview.

Door Marie-José Mol

Samen met zijn ouders, twee broers en twee zussen groeide Ad op in Made, op een boerderij aan de Drimmelenseweg. “We moesten vaak meehelpen met allerlei klussen op de boerderij. Zo moest ik als jochie van tien jaar vroeg op staan om de koeien met de hand te melken. Die karweitjes waren niet altijd leuk hoor. Maar ja, je deed het, want het moest.” Hij vervolgde: “Ik had al snel in de gaten dat het werk op een boerderij niets voor mij was en wilde dan ook iets anders gaan doen.”

Werken in de technische sector

Na de lagere school ging Ad naar de LTS (Lagere Technische School) waar hij zich diverse technische vakken eigen maakte. De techniek paste veel beter bij hem. Toch bleef hij verbonden met de agrarische sector want hij specialiseerde zich in de mechanisatie van landbouwvoertuigen. Na diverse functies bij verschillende bedrijven te hebben vervuld, kwam hij in het mechanisch onderhoud bij Stork terecht. Daar heeft hij de laatste 25 jaar van zijn arbeidzame leven gewerkt.

Zingen in diverse koren

Hoewel hij genoot van zijn baan, wilde hij ook graag met mensen werken en mensen vermaken. “Ik hou gewoon van het sociale gebeuren. En van dingen regelen en organiseren.” De lange lijst van hobby’s en vrijwilligersactiviteiten gaat dan ook al zo’n 30 jaar terug. In 1991 werd hij lid van het H. Bernarduskerkkoor. Het repertoire werd in het Gregoriaans gezongen, afgewisseld met Nederlandse liederen. Het koor verzorgde op zondag diensten, maar ook tijdens uitvaarten. Ad heeft 25 jaar bij het Bernarduskoor gezongen. Daarnaast zong hij ook gedurende 15 jaar bij het smartlappenkoor “Made op z’n Hollands”, waarvan hij medeoprichter was. Sinds 2018 zingt Ad bij het Antonius Abt/GumarAnte kerkkoor in Terheijden en sinds 2021 is hij lid van het Schipperskoor ‘Recht Zo Die Gaat’ in Raamsdonksveer. Daarnaast was Ad sinds 1996 collectant tijdens kerkdiensten en was hij jarenlang lid van Werkgroep Onderhoud Kerk waar hij samen met collega’s het onderhoud aan de Bernarduskerk uitvoerde. Sinds enkele jaren collecteert hij voor de Hersenstichting.

Actief met buurtvereniging ’De Lekkerhoek’

In de tijd dat Ad in de Rozenbloemstraat woonde (1996) heeft hij met buurbewoners buurtvereniging ’De Lekkerhoek’ opgericht. Een naam die te maken heeft met de geschiedenis van dat stuk Made en daarom heel bewust is gekozen. En hoewel Ad inmiddels is verhuisd, is hij nog altijd actief in de buurtvereniging. “We organiseren activiteiten, zoals kubben en een barbecue-avond.” Daarnaast heeft hij gevolleybald, is hij ruim 13 jaar lid geweest van cabaretgroep ’t Clubke, is hij fervent ZAPP-er en maakt hij wekelijks uitjes op de duo-fiets met bewoners van zorgcentrum de Wijngaerd. “Dat is echt een sociaal gebeuren. Ik krijg er zoveel energie van. Die lach op het gezicht, is goud waard.”

Meedoen met de optocht

Carnaval is ook een passie van Ad. Al tientallen jaren loopt hij onder carnavalsnaam D’n Ad mee met een solo-act in de Madese optocht. “De samenspraak met het publiek vind ik gewoon leuk. Hun reacties, is het mooiste dat er is. Zoals die ene keer toen ik in een kinderwagen onder een deken allemaal spruiten had liggen. Op het bord dat ik vasthield stond de tekst ‘wat vind je van mijn spruiten?’ Iedereen liep naar die kinderwagen en keek onder de deken. Ik geniet dan van de reacties van de mensen,” vertelt hij lachend. Hij heeft inmiddels heel wat typetjes uitgebeeld. Ook is hij al enkele jaren lid van de Raad van 11 van de Wijngaerd.

Een kritische noot

Daarnaast is Ad ook bekend van de rubriek ‘ingezonden meningen’ bij diverse kranten. “Als ik iets lees, dan vind ik daar vaak wat van. Ik vind het belangrijk om mijn mening kenbaar te maken en dat gaat vaak gepaard met een kritische noot. Ik zie het als mijn plicht om andere lezers op die manier te informeren over ‘de andere kant van een bepaalde zaak’, zodat de lezers zelf hun mening kunnen vormen. Dat Ad trots is op zijn teksten blijkt uit het feit dat hij ze heeft opgeplakt in een plakboek. “En het gaat over allerlei onderwerpen, zoals klimaat, weersvoorspellingen, behandelingen van dieren, pensioen, cultureel centrum of 100 km p/u op de snelweg. Overigens opper ik ook weleens nieuwe ideeën, zoals een toeristentreintje naar Waalwijk.”

Voordat we het interview beëindigen vertelt Ad nog dat zijn vrouw ook op allerlei manieren als vrijwilliger betrokken in het sociaal leven in Made.